Η ιστορία του 3ου ξένου στο Ελληνικό ποδόσφαιρο

Στην εποχή που υπάρχει πληθώρα ξένων και κοινοτικών ποδοσφαιριστών σε ομάδες της επαγγελματικής και όχι μόνο κατηγορίας του Ελληνικού πρωταθλήματος καλό είναι να θυμηθούμε πως ξεκίνησαν όλα αυτά.

Ήταν καλοκαίρι του 1983 όταν έγινε μια συνάντηση των εκπροσώπων των ομάδων της Α’ Εθνικής με τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού Κίμωνα Κουλούρη. Η συνάντηση είχε μεταξύ άλλων να θέσουν ως αίτημα την παρουσία και 3^ου αλλοδαπού ποδοσφαιριστή στα ρόστερ των ομάδων της Α’ Εθνικής.

Ο Καρλάο αριστερά και ο Σάντρο δεξιά 

Υπήρχαν βέβαια πιέσεις από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών προς την Γ.Γ.Α να μην περάσει το αίτημα των ομάδων της Α’ Εθνικής κατηγορίας καθώς αυτό θα ήταν εις βάρος των Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές η λύση ήταν κάπου στην μέση καθώς η Γ.Γ.Α. έκανε δεκτό το αίτημα με την προϋπόθεση να αγωνίζονται μόνο δυο αλλοδαποί ποδοσφαιριστές την ίδια χρονική στιγμή στην 11αδα.

Για την ιστορία της ποδοσφαιρικής Ξάνθης να αναφέρουμε πως λίγα χρόνια αργότερα ο σχετικός κανονισμός άλλαξε και επιτρεπόταν 3 αλλοδαποί ταυτόχρονα ενώ στις μέρες μας η μπάλα έχει λίγο χαθεί με την εισροή ποδοσφαιριστών από άλλες χώρες. Βέβαια δεν αναφέρομαι στην Ξάνθη που τα τελευταία χρόνια δείχνει μεγάλη εμπιστοσύνη στους Έλληνες ποδοσφαιριστές και κυρίως στα δικά της παιδιά που προέρχονται από τα τμήματα υποδομής.

Όσοι δεν το ξέρετε οι πρώτοι ξένοι ποδοσφαιριστές του ΑΟ Ξάνθης ήταν Βραζιλιάνοι. Την αρχή έκαναν τον Δεκέμβριο του 1989 οι Μαρτσέλο και Σάντρο (δυστυχώς τραυματίστηκε σοβαρά σε ένα παιχνίδι με τον Εθνικό και δεν μπόρεσε να φτάσει τα υψηλά στάνταρ απόδοσης) και ο 3^ος ξένος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ομάδας ήταν ο Καρλάο που έπαιξε 2-3 χρόνια έχοντας καλές και κακές στιγμές, παίζοντας κάτι παραπάνω από 50 παιχνίδια και έχοντας 5 γκολ.

Για περισσότερες ερωτήσεις είμαι στην διάθεση σας.